Hoefbevangenheid is een levensgevaarlijke en zeer pijnlijke aandoening in de hoef van een paard. Bij hoefbevangenheid laat de verbinding tussen het hoefbeen en de hoefwand los. Na koliek is hoefbevangenheid de tweede doodsoorzaak bij paarden, het is dus belangrijk dat je er op tijd bij bent.
Wanneer een paard hoefbevangen is, kan dit flinke schade aanrichten. Als er schade is aangericht aan de verbinding tussen de hoornschoen en het daarbinnen gelegen bot, kan het hoefbeen gaan kantelen. Dit gebeurd onder invloed van het gewicht van het paard. Dit kan voor blijvende schade zorgen en constante pijn en kreupelheid veroorzaken.
Symptomen
De symptomen van hoefbevangenheid kunnen variëren tussen stram lopen (met name in wendingen) tot acuut blijven liggen en weigeren om op te staan. Voel goed aan de hoeven, deze zouden warm aan kunnen voelen en ook in de kootholte kun je soms de slagader voelen kloppen. Vaak komt hoefbevangenheid voor in de voorhoeven. Als een paard last heeft van hoefbevangenheid zal deze een typische houding aannemen waarbij de achterbenen verder onder het lichaam staan dan normaal. Dit komt omdat hij zal proberen de pijn te ontwijken door het gewicht naar de achterhand te brengen.
Paarden kunnen ook last hebben van chronische hoefbevangenheid. In dat geval is aan de onderkant van de hoef vaak een verbreding van de witte lijn te zien. In ernstige gevallen is ook een bolle in plaats van een holle vorm van de zool te zien.
Oorzaken
Een belangrijke risicofactor is een overmatige voedingstoestand. Teveel fructaan in het voer, insuline resistentie en ernstige overbelasting kunnen directe oorzaken zijn die kunnen leiden tot een verstoring van de stofwisseling. Paarden en pony’s die overgewicht hebben, hebben een grotere kans op een verstoord suikermetabolisme.
Andere oorzaken kunnen zijn:
- Darmstoornissen
- Baarmoederontsteking
- Zoolkneuzingen
- Geneesmiddelen
- Ziektes, de ziekte van Cushing vergroot de kans op hoefbevangenheid
Hoe te behandelen
Wanneer je het vermoeden hebt dat je paard hoefbevangen is, is het belangrijk dat je direct je dierenarts raadpleegt. Bel bijvoorbeeld Dierenkliniek ‘t Leijdal: uw paardenarts, gespecialiseerd in dit soort problemen. Samen met de dierenarts kun je een plan bedenken voor de behandeling van je paard.
Geef verder je paard geen krachtvoer en houd je paard ook van de weide af. Geef alleen nog arm en stengelig hooi en vul dit aan in vitaminen en mineralensupplementen, zo krijgt je paard nog wel genoeg voedingsstoffen binnen. Vaak kun je ook je hoefsmit laten komen, deze kan je paard vaak ook helpen met de hoefproblemen.
Voorkomen
Het is belangrijk dat je er alles aan doet om hoefbevangenheid te voorkomen. Zorg daarom voor een geleidelijke overgang van stal naar wei. Begin met een uurtje per dag en maak dat zo iedere dag ietsje langer. Zet je paard in de ochtend buiten, het suikergehalte in het gras is dan nog laag. Let er op dat je je paard na nachtvorst helemaal niet op de wei zet, dan kan er te veel suiker in het gras zitten.
Zet je paard niet op een kale weide, kort gras bevat namelijk behoorlijk veel suiker. Geef ‘s morgens je paard eerst ruwvoer op stal, zo krijgt je paard een vol gevoel, waardoor hij in de weide niet zo veel zal eten. Als je je paard op de wei zet, is een stripweide een goed idee, hierbij zet je een afscheiding in de wei die je steeds een beetje opschuift. Zo kan je paard niet onbeperkt gras eten. Is je paard drachtig? Let bij merries dan op het tijdig afkomen van de nageboorte, ook dit kan namelijk gevaarlijk zijn.